[10] ـ تاریخ یعقوبی، ب1، ل224.

[11] ـ احمد امین سه‌رچاوی پێشین ل26.

[12] ـ هه‌ندی له‌ موفه‌سره‌كان ئێژن ئایه‌ته‌كانی 4 تا 9 سوره‌تی بروج له‌ باره‌ی كوشتاری گاوره‌كانه‌وه‌ بووه‌، وه‌ به‌م جۆره‌ یه‌كی له‌ میسداقی ئه‌و ئایه‌تانه‌یه‌ ـ ته‌فسیرى میزان ب2، ل251 تا 257، ئایه‌ته‌كان به‌ عه‌ره‌بی ئه‌مانه‌یه‌: [قُتل أصحاب الاُخدود، النار ذات الوقود، إذ هم علیها قعود، وهم على ما یفعلون بالمۆمنین شهود، وما نقموا منهم إلا أن یۆمنوا بالله العزیز الحمید، الذی له ملك السموات والارض والله على كل شیء شهید].

[13] ـ احمد امین سه‌رچاوی پێشوو، ل27.

[14] ـ احمد امین سه‌رچاوه‌ی پێشوو ل 18 و25 و26 و28.

[15] ـ قصص العرب، محمد ابو الفضل ابراهیم ب1، ل73، احمد امین سه‌رچاوه‌ی پێشوو ل27.

[16] ـ سوره‌تی مائیده‌، ئایه‌تی 18 و72 و73، وسوره‌تی نیسا ئایه‌تی 171 وه‌سوره‌تی ته‌وبه‌ ئایه‌تی 30، به‌لآم قورئان گاوره‌كان له‌ به‌رامبه‌ر جووه‌كان كه‌ دوژمنترین دوژمنانی موسلمانه‌كانن، نزیكترین دوستانی ئه‌وانه‌ ئه‌ناسێنآ، سوره‌تی مائیده‌ ئایه‌تی 82.

[17] ـ تفسیر المیزان، سید محمد حسین طباطبایى، قم مطبوعاتى اسماعیلیان چاپی سآیه‌م ب3، ل228 تا 232.

[18] ـ یاقوتی حه‌مه‌وی ئێژێ، تیما شارێكی بچوكه‌ وئه‌كه‌وێته‌ نێوان شام و وادی القرى (معجم البلدان
ب1، ل67) وادى القرى له‌نێوان مه‌دینه‌ و شامه‌، وه‌سه‌ر به‌ شارى مه‌دینه‌، هه‌مان سه‌رچاوه‌ ب5، ل345. زانایانی ئیسلامی سه‌ده‌ی چواره‌م ئێژن، تیما شارێكی كۆنه‌ وئه‌كه‌وێته‌ ده‌شتێكی و فراوان و پرله‌ داره‌خورمایه‌، باغ و باغاتێكی زۆر تێدایه‌، ئاوێكی زۆر وكانیاوێكی سووك و سه‌ر سوور هێنه‌ر وجوان كه‌له‌ په‌نجه‌ره‌ یه‌كی ئاسنینه‌وه‌ ئه‌رژێنه‌ خواره‌ و پاشان ئه‌چێ بۆ بێغه‌كان، بیرى ئاوی شرینی هه‌یه‌ به‌لآم زۆربه‌ی شاره‌كه‌ وێرانه‌ (احسن التقاسیم فی معرفه‌ الأقالیم) وه‌رگێرانى علی نقی منزوی) چاپی یه‌كه‌م ساڵى 1361 هه‌تاوی ، به‌شی یه‌كه‌م، ل363.

[19] ـ فه‌ده‌ك، ئاوایىێك نزیكه‌ی دو یان سآ رۆژ له‌ شاری مه‌دینه‌وه‌ دووره‌ (معجم البلدان) ب4، ل238.

back

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

next