خاترخوه‌ستنا ژ ره‌مه‌زانێ

فَقُلْتَ: «اذْكُرُوني أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لي وَلا تَكْفُرُونِ».

ڤێجا ته‌ وھا که‌ره‌م کر: «من بینن بیر، دا ئه‌ز ھه‌وه‌ بینم بیر و شوکرێ من بکن و کافر نه‌بن».

وَقُلْتَ: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاََزيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ».

و ته‌ گووت: «ئه‌گه‌ر ھوون شوکر بکن ئه‌زێ ل ھه‌وه‌ زێده‌ بکم و ئه‌گه‌ر ھون ئنکار بکن براستی عه‌زابێ من دژواره‌».

وَقُلْتَ: «ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرينَ». فَسَمَّيْتَ دُعاءَكَ عِبادَةً، وَتَرْكَهُ اسْتِكْباراً، وَتَوَعَّدْتَ عَلى تَرْكِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ داخِرينَ.

و ته‌ که‌ره‌م کر: «دوعا ژ من بخازن دا ئه‌ز جه‌وابا ھه‌وه‌ بدم. براستی ئه‌وێن ژ عباده‌تێ من را خوه‌ مه‌زن بکن وێ ب زه‌لیلی ڤه‌ بچن جه‌ھنه‌مێ». ڤێجا ته‌ ناڤێ عباده‌ت دانی سه‌ر دوعا کو ژ ته‌ تێ خوه‌ستن و ته‌ ته‌رکا وێ کر خوه‌ مه‌زنکرن و ته‌ سووز دا کو ئه‌وێن وێ ته‌رک بکن وێ زه‌لیل ببن و بچن جه‌ھنه‌مێ.

فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ، وَشَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ، وَدَعَوْكَ بِأَمْرِكَ، وَتَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزيدِكَ، وَفيها كانَتْ نَجاتُهُمْ مِنْ غَضَبِكَ، وَفَوْزُهُمْ بِرِضاكَ.

ڤێجا ب قه‌نجیيا ته‌ تو ئانین بیرا خوه‌ و ب که‌ره‌ما ته‌ شوکرێ ته‌ دان و ب ئه‌مرێ ته‌ دوعا ژ ته‌ خوه‌ستن و زێداھیيا ته‌ خوه‌ستن و ژ ته‌ را دان کرن و خلاسيا وان ژ غه‌زه‌با ته‌ د وێ دا بی و ئه‌و ب رازیبوونا ته‌ رزگار بوون.

وَلَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلى مِثْلِ الَّذي دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبادَكَ مِنْكَ، كانَ مَوْصُوفاً بِالإحْسانِ، وَمَنْعُوتاً بِالإمْتِنانِ، وَمَحْمُوداً بِكُلِّ لِسان، فَلَكَ الْحَمْدُ ما وُجِدَ في حَمْدِكَ مَذْهَبٌ، وَما بَقِي لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ، وَمَعْنىً يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ.

ئه‌گه‌ر وه‌ک چه‌وا ته‌ به‌ندێن خوه‌ ب ئاليێ خوه‌ ڤه‌ رێنموون کرین مه‌خلووقه‌کی مه‌خلووقه‌ک دی رێنموون بکرا وێ ب باشيێ بھاتا ناڤ کرن و ب قه‌نجیکرنێ بھاتا ناسکرن و ھه‌می زمانان وێ په‌صنێ وی بدا، ڤێجا نخوه‌ ب چ رێکێ ڤه‌ کو حه‌مد و سپاس تێ کرن و چ که‌لیمێن کو پێ وان حه‌مد تێ کرن و چ مه‌فھوومێ کو مه‌عنا وێ ل حه‌مد و سپاسێ دزڤرێ ب ھه‌می وان شکلان حه‌مد و سپاس ژ ته‌ را بن.