خاترخوه‌ستنا ژ ره‌مه‌زانێ

أَللّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْراراً بِالإساءَةِ، وَاعْتِرافاً بِالإضاعَةِ، وَلَكَ مِنْ قُلُوبِنا عَقْدُ النَّدَمِ، وَمِنْ أَلْسِنَتِنا صِدْقُ الإعْتِذارِ، فَأْجُرْنا عَلى ما أصابَنا فيهِ مِنَ التَّفْريطِ، أجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فيهِ، وَنَعْتاضُ بِهِ مِنْ أَنْواعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ.

يا خودێ! حه‌مد ژ ته‌ را، ئه‌م ئقرارا ب خرابيێ و ئعترافا ب زايع کرنێ دکین، د دلێ خوه‌ دا ئه‌م پووشمانین و ب زمانێ خوه‌ ئه‌م دورستيا مه‌عزه‌ره‌تا خوه‌ ژ ته‌ را دبێژین، ڤێجا تو ل سه‌ر کێماسیيێن ژ مه‌ چێبويین مه‌ خێردار بکه‌، خێره‌ک وه‌ره‌نگ بده‌ مه‌ کو پێ وێ قه‌نجیيه‌ک قه‌نج ده‌ست مه‌ ڤه‌ بێ و ژبه‌رڤه‌يه‌ک ژ زه‌خیرێن جوور بجوور کو خوه‌ستا دلا يه‌ ده‌ست مه‌ بکه‌ڤێ.

وَأَوْجِبْ لَنا عُذْرَكَ عَلى ماقَصَّرْنا فيهِ مِنْ حَقِّكَ، وَابْلُغْ بِأَعْمارِنا ما بَيْنَ أَيْدينا مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ الْمُقْبِلِ، فَإِذا بَلَّغْتَناهُ فَأَعِنّا عَلى تَناوُلِ ما أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبادَةِ، وَأَدِّنا إِلَى الْقِيامِ بِما يَسْتَحِقُّهُ مِنَ الطَّاعَةِ، وَ أَجْرِلَنا مِنْ صالِحِ الْعَمَلِ ما يَكونُ دَرَكاً لِحَقِّكَ فِي الشَّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدَّهْرِ.

مه‌ مه‌عزوور ببینه‌ ده‌رحه‌ق کێماسیيا مه‌ د حه‌قێ ته‌ دا کری، ده‌مێ ژيانا مه‌ بگھینه‌ مه‌ھا ره‌مه‌زانا ل به‌راھیيا مه، ڤێجا ده‌ما ته‌ گھاندێ ئاری مه‌ بکه‌ ژ وێ يێکێ را کا چه‌وا تو لايق ئه‌م عباده‌تێ ته‌ بکین، وه‌ چێکه‌ کو حه‌تا رۆژا قيامه‌تێ وه‌ک چه‌وا حه‌ق ئه‌م گوھدار بین، کار و عه‌مه‌لێ قه‌نج ب مه‌ بده‌ کرن ب ئاوايه‌ک وه‌ره‌نگ کو ئه‌م قاسی دو مه‌ھان ژ مه‌ھێن سالێ حه‌قێ ته‌ ب جی بینن.

أَللّهُمَّ وَما أَلْمَمْنا بِهِ في شَهْرِنا هذا مِنْ لَمَم أَوْ إِثْم، أَوْ واقَعْنا فيهِ مِنْ ذَنْب وَاكْتَسَبْنا فيهِ مِنْ خَطيئَة عَلى تَعَمُّد مِنّا، أَوْ عَلى نِسْيان ظَلَمْنا فيهِ أَنْفُسَنا، أَوِ انْتَهَكْنا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَيْرِنا، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَاسْتُرْنا بِسِتْرِكَ، وَاعْفُ عَنّا بِعَفْوِكَ، وَلا تَنْصِبْنا فيهِ لاَِعْيُنِ الشّامِتينَ، وَلا تَبْسُطْ عَلَيْنا فيهِ أَلْسُنَ الطّاعِنينَ.

يا خودێ! د ڤێ مه‌ھێ دا ئه‌گه‌ر ئه‌م نێزیکێ گونه‌ھێن بچووک ئان مه‌زن بیبن ئان د وێ دا ئه‌م که‌تبن ناڤ گونه‌ھ را ئان ب قه‌ست، خرابیيه‌ک ژ مه‌ چێبیبێ ئان ژ بێ خه‌می مه‌ د وێ دا زولم ل نه‌فسا خوه‌ کربێ ئان مه‌ ئحترام و حورمه‌تا که‌سه‌کی شکاندبێ، تو صه‌له‌واتێ ل موحه‌ممه‌د و ئالێ وی ببارینه‌ و مه‌ پێ ستراندن و په‌ردا خوه‌ بسترینه‌ و پێ عه‌فووکرنا خوه‌ عه‌فوو بکه‌ و مه‌ نه‌ده‌ به‌ر چاڤێ وا يێن ب نه‌خوه‌شيا خه‌لکێ شاھی دبن و زمانێ لوومه‌که‌ران ل مه‌ ڤه‌نه‌که‌.

وَاسْتَعْمِلْنا بِما يَكُونُ حِطَّةً وَكَفّارَةً لِما أَنَكَرْتَ مِنّا فيهِ، بِرَأْفَتِكَ الَّتي لا تَنْفَدُ، وَفَضْلِكَ الَّذي لا يَنْقُصُ.

مه‌ د وێ دا بێخه‌ کار، کو نه‌باشیيا ته‌ ژ مه‌ دیتی ژ ناڤ ببێ و ژ وێ را ببێ که‌فاره‌، تو ب دلووڤانيا خوه‌کی کو خلاسبوون ژێرا نینه‌ و ب قه‌نجیيا خوه‌کی کو کێماسی ناکه‌ڤتێ.

أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَاجْبُرْ مُصيبَتَنا بِشَهْرِنا، وَبارِكْ لَنا في يَوْمِ عيدِنا وَفِطْرِنا، وَاجْعَلْهُ مِنْ خَيْرِ يَوْم مَرَّ عَلَيْنا، أَجْلَبِهِ لِعَفْو، وَأَمْحاهُ لِذَنْب، وَاغْفِرْ لَنا ماخَفِىَ مِنْ ذُنُوبِنا وَما عَلَنَ.