حه‌رفا ت

«وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا- وصوند ب هه‌یڤێ کو دپه‌ی وێرا ( رووژێ) تێ- شه‌مس/ 2».

«أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ- گه‌لوو که‌سێ کوده‌لیله‌ك ئه‌شکه‌ره ژ خودایێ خوه‌هه‌یه و د په‌یرا ژی شاهده‌ک ژ وی هه‌یه؟- هوود/ 17». « یه‌تلووهُ» ب مه‌عنا دپه‌یرابوونه، نه ب مه‌عنا « ته‌لاوه‌ت».

«فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا- صاففات/ 3» د مه‌ئالێده هنه‌کا ب مه‌عنا‌ته‌لاوه‌ت مه‌عنه ‌کریه، لێ هنه‌ک دی ب مه‌عنا: په‌ی هه‌ڤرا‌هاتن» زانینه‌و ب ئاوایه‌ک علمی ژئایه‌تێ خه‌به‌ردانه، حه‌چوه‌کو ئایه‌ت به‌حسا « ئه‌توم» ێبکێ.

228- ته‌مام: گها‌نا ئاخریکێ. ته‌مام بوون. ته‌مام کرن.

دووسالێن کامل شیردانا زاروکان. خلاسه‌کا حه‌دد‌ێ شیردانێ یه: «وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ - به‌قه‌ره/ 233.

«ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيَ أَحْسَنَ - ئه‌نعام/ 154».

«وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ - به‌قه‌ره/ 124».

« يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ - صه‌ف/ 8».

229- ته‌ننوور:طه‌نویر، ته‌نوور، ته‌ند‌یر.دو‌جاران د قورئانێده هاتیه دبه‌حسا طووفانا حه‌زره‌تێ نووح ده (س): «حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ - حه‌تا کو فه‌رمانا مه‌هات وته‌نوورێ فه‌وه‌ران كر، مه‌ گووت: ژ ھه‌ر د‌و جووتا د‌ووان د‌ وێ د‌ه‌ راگره‌ و مالییێن خوه‌ ژی خێنجی ژ وی یێ به‌حسا وی ھاتی كن؛و كه‌سێن باوه‌ری ئانیین. و ژ كێمه‌كا پێڤه‌ د‌گه‌ل وی ئیمان نه‌ئانیبین - هوود/ 40». و موئمنون/ 27».

230- ته‌وب- ته‌وبه، مه‌تاب:زڤرین،ڤه‌گه‌ران، ڤه‌گه‌رھان.