ئنسان د‌ پیڤه‌كا نه‌ھجول به‌لاغێ د‌ا

حكمه‌تا 81 : بهایێ هه‌ر که‌سی ئه‌و کارێ وی یه‌ کو باش پێک تێنێ. (ئان: ئه‌و كارێ وی یێ قه‌نجه‌ كو ئه‌وی سپه‌حی د‌د‌ێ نیشان د‌ان).

مرووڤ و ته‌قد‌یرا ئلاھی: ناما 72: ژ عه‌بد‌وللاھێ عه‌بباس را: د‌ه‌م د‌و د‌ه‌مه‌، یێك ژ ته‌ را و یێك د‌ د‌ژی ته‌ د‌ا یه. دنیا ژی ماله‌که‌ کو ده‌ست بده‌ست دگه‌رهێ، ڤێجا پار و به‌هرا ته‌ ، وێ بگهێ ته‌، هه‌رچه‌ند لاواز بی؛ د‌ه‌مێ د‌ زه‌ره‌را ته‌ د‌ا ژی تو ب قود‌ره‌تا خوه‌ نكاری بد‌ی پاش.

رێككه‌تنا روح و به‌د‌ه‌نێ گه‌ل ھه‌ڤ: خوتبه‌ 154: هه‌ر زاهره‌کی باتنه‌ك وه‌ک وێ ژێرا هه‌یه‌، یا ئه‌شکه‌ره‌ یێ وێ پاقژ، ناڤده‌یێ وێ ژی پاک و ته‌میزه‌ و ئه‌وا ئه‌شکه‌ره‌ یێ وێ پیس بێ ناڤده‌یێ وێ ژی پیسه‌. پێغه‌مبه‌رێ راستگو ص که‌ره‌م کریه‌: «چێدبێ کو خودێ جارنا حه‌ژ عه‌بد و به‌نده‌ بکێ و ژ کارێ وی نه‌خوه‌ش بێ؛ جارنا ژی حه‌ژ عه‌مه‌لێ وی بکێ و ژ به‌د‌ه‌نا وی نه‌خوه‌ش بێ».

بره‌ك ژ خولقێن باش و خرابێن مرووڤ: حكمه‌تا 349 : مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرهِ، وَمَنْ رَضِيَ برِزْقِ اللهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ. که‌سێ به‌رێ خوه‌ بدێ عه‌یب و کێماسی یێن خوه‌ بخوه‌، وێ ب عه‌یب و کێماسی یێن خه‌لکێ ڤه‌ مژوول نه‌بێ و ژ وێ، بێ پاشدا دان و که‌سێ ب رزقێ خودێ رازی ببێ، یا لێ دفه‌وتێ، ئه‌وی مه‌ره‌قدار و خه‌مد‌ار ناکێ.

* مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ، وَمَنْ كَابَدَ الامُورَ عَطِبَ، وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ، وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ. که‌سێ شویرێ زولمێ بکێشێ وێ پێ وێ بێ گوشتن، که‌سێ بێ حازری خوه‌ ل کار و بارا بدێ وێ بشکهێ، که‌سێ خوه‌ باڤێژێ ناڤ گه‌رئاڤا وێ بخه‌نقێ، که‌سێ بچێ جیێن خراب، وێ توهمه‌ بێ سه‌ر.

* مَنْ كَثُرَ كَلامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَمَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ وَمَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَمَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ.

● که‌سێ پر ئاخفتن بێ، وێ پر خه‌له‌تی ژێ چێبن و که‌سێ خه‌له‌تی یێن وی زه‌حف و پر ببن، وێ حه‌یایێ وی کێم ببێ و که‌سێ شه‌رم و حه‌یا وی کێم بێ، وێ کێم خوه‌ ژ گونه‌هان ڤه‌دێ و که‌سێ کێم خوه‌ ژ گونه‌هان ڤه‌دێ وێ دلێ وی بمرێ و که‌سێ دلێ وی بمرێ وێ بکه‌ڤێ د ئاگر دا.

مَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فذَاك الاحْمَقُ بِعَيْنِهِ. ● که‌سێ به‌رێ خوه‌ بدێ عه‌یب و کێماسی یێن خه‌لکێ، ڤێجا لێ نه‌خوه‌ش بێ، پێره‌ ژی ژ بوونا خوه‌ بخوه‌ ب وێ رازی بێ، ئه‌و هه‌ما ئه‌حمه‌ق بخوه‌ یه‌.

* مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلامُهُ إِلا فِيَما يَعْنيِهِ. که‌سێ بزانێ کو خه‌به‌ردانا وی ژ کار و عه‌مه‌لێ وی تێ حه‌سابێ، وێ کێم بئاخڤێ، خێنجی وێ ئاخفتنا ژێرا لازم و بکێر وی بێ.

* الْقَنَاعَةُ مَالٌ لا يَنْفَدُ، وَمَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسيرِ. قه‌ناعه‌ت ئه‌‌و ماله‌‌ كو خلاس نابێ. یێ مرنێ پر بێنێ بیرا خوه‌، وێ ژ دنیایێ، ب کێمێ رازی ببێ.