دعایا عرÙÙ‡47 Ú˜ دوعايێن ÙˆÛŒ يه‌ سه‌لام Ù„ÛŽ بن د رووژا عه‌ره‌ÙÛŽ دا Øه‌مد Ùˆ سپاس Ú˜ خودا را، خوه‌يکه‌رێ عاله‌مێ. Øه‌مدێ خودێ يا خودێ! ئه‌ي چێکه‌رێ بێ نموونه‌يێ عه‌رد Ùˆ عه‌سمانا Øه‌مد Ú˜ ته‌ را، تو خوه‌يێ مه‌زناھی Ùˆ ھێژانێ يی، تويی خوه‌يێ په‌روه‌رده‌که‌ران Ùˆ خودايێ وا ÙŠÛŽÙ† ب خوداتی Ù„ وان تێ نێرین Ùˆ خالقێ ھه‌می مه‌خلووقان Ùˆ میراتبه‌رێ ھه‌ر تشتی Ú©Ùˆ تشته‌ک وه‌ک ته‌ نینه‌ Ùˆ زانینا ھه‌ر تشتی Ù„ بال ته‌ يه‌ Ùˆ ته‌ ھه‌می تشت Ù„ به‌ر خوه‌ گرتیيه‌ Ùˆ ته‌ ھاي Ú˜ ھه‌ر تشتی ھه‌يه‌. خودا تويی، خودايێ ÙŠÛŽÚ© Ùˆ ته‌کێ ته‌ک ھه‌ما تويی، Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نینن. خودا تويی Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نینن، تويی خودايێ که‌ریمێ خوه‌ي که‌ره‌م، مه‌زنێ خوه‌ي مه‌زناھی، گرنگێ گرنگ. خودا تويی Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نینن، تويی خودايێ دژوار جه‌زايێ بلندێ بلند. خودا تويی Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نینن، تويی خودايێ دلووڤانێ خوه‌ي ره‌Øمه‌تێ زانايێ شه‌ھره‌زا. خودا تويی Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نینن، تويی خودايێ بھیزه‌ر Ùˆ بینه‌ر، قه‌دیمێ ئاگاھ، تويی خدايێ Ú˜ ته‌ پێڤه‌ خودا نه‌يی، ئه‌وێ که‌ریمێ خوه‌ي که‌ره‌م، ئه‌به‌دی Ùˆ دائمی ÙŠÛŽ به‌رده‌وام.
|