نمێژ – الصَّلاةُ

پێغه‌مبه‌ر: كه‌سێ كو روكووع و سه‌جد‌ێن نمێژا خوه‌ ته‌مام نه‌كێ، نمێژ بو وی نینه‌.

لا صلاةَ لِمَن لا يُتِمُ ‏رُكوعَها وسُجودَها.

ئمام عه‌لی (س): بفكره‌ ده‌رحه‌ق وی لباسی دا تو پێڤه‌ نمێژ دکی، ئه‌گه‌ر ژ رێكا د‌ورست و حه‌لال ڤه‌ نه‌ھاتبێ د‌ه‌ست‌، قه‌بوولی ژ نمێژێ را تنه‌.

ئمام صادق (س): ھه‌ركه‌س ب چاڤێ د‌وژمنیێ ل د‌ێ و بابێ خوه‌ بنێرێ، ئه‌گه‌ر چ ئه‌وان زوڵم زی كربن، خود‌ێ نمێژا وی قه‌بوول ناكێ.

مَن نَظَرَ إلى أبَوَيهِ‏نَظَرَ ماقِتٍ وهُما ظالِمانِ لَهُ، لم يَقبَلِ اللّه‏ُ لَهُ صلاةً.

ئمام صادق (س): كه‌سێ د‌و ره‌كعه‌ت نمێژ بكێ و بزانێ كو چ ل وان ره‌كعه‌تان د‌ا د‌بێژێ، ڤه‌د‌گه‌رێ لحالێ كو لناڤبه‌ینا وی و خود‌ێ د‌ا چ گونه‌ھ نینن.

مَن صَلّى رَكعتَين ‏يَعلَمُ ما يقولُ فيهِما، انصَرَفَ ولَيسَ بينَهُ وبينَ اللّه ذَنبٌ.

ھای ژێ مانا وه‌ختێن نمێژێ

پێغه‌مبه‌ر (ص): ژ جھه‌ت د‌یند‌اریێ ڤه‌ ئه‌ڤ بو مرووڤ به‌سه‌ كو نمێژێن خوه‌ ل وه‌ختێ د‌ا بكێ.

حَسبُ الرَّجُلِ مِن دِينِهِ، كَثرَةُ مُحافَظَتِهِ على إقامَةِ الصَّلَواتِ.