پێشوازیيا مه‌ھا ره‌مه‌زانێ

وَوَفِّقْنا فيهِ لاَنْ نَصِلَ أَرْحامَنا بِالْبِرِّ وَالصِّلَةِ، وَأَنْ نَتَعاهَدَ جيرانَنا بِالإفْضالِ وَالْعَطِيَّةِ، وَأَنْ نُخَلِّصَ أَمْوالَنا مِنَ التَّبِعاتِ، وَأَنْ نُطَهِّرَها بِإِخْراجِ الزَّكَواتِ.

ته‌وفیقێ بده‌ مه‌ و ژ مه‌ را ل ھه‌ڤ بینه‌ کو ئه‌م ب باشی و قه‌نجی گرێدانێ گه‌ل مرووڤێن خوه‌ چێکین و حه‌قێ وان ب جی بێنین، پێ باشی و دانێ جیرانێ خوه‌ دلخوه‌ش بکین، مالێ خوه‌ پاقژ بکین ژ وێ يا ب نه‌حه‌قی ب ده‌ستڤه‌ ھاتی و پێ دانا زه‌کاتێ سه‌ر پاقژيا وێ ڤه‌ زێده‌ بکین.

وَأَنْ نُراجِعَ مَنْ هاجَرَنا، وَأَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنا، وَأَنْ نُسالِمَ مَنْ عادانا، حاشا مَنْ عُودِىَ فيكَ وَلَكَ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذي لانُواليهِ، وَالْحِزْبُ الَّذي لانُصافيهِ.

ژ مه‌ را ل ھه‌ڤ بینه‌ کو ئه‌م بچن بال وا يێن ته‌رکا مه‌ کرین و ده‌رحه‌ق وا يێن زولم ل مه‌ کرین دا ب ئنصاف بین و سه‌لامه‌تی بین ژ وان که‌سان را کو دوژمنيا مه‌ دکن، لێ نه‌ ئه‌و دوژمنیيا د رێکا ته‌ دا و ژ به‌ر خاترێ ته‌، چکو ئه‌و دوژمنه‌که‌ کو ئه‌م دووستینیيێ دگه‌ل ناکین و گرووپه‌که‌ کو دلێ مه‌ ژێرا ناکه‌لژێ.

وَأَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فيهِ مِنَ الاَْعْمالِ الزّاكِيَةِ بِما تُطَهِّرُنا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَتَعْصِمُنا فيهِ مِمّا نَسْتَأَنِفُ مِنَ الْعُيُوبِ، حَتّى لا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ مِنْ مَلائِكَتِكَ إِلاّ دُونَ ما نورِدُ مِنْ أَبْوابِ الطّاعَةِ لَكَ، وَأَنْواعِ الْقُرْبَةِ إِلَيْكَ.

ژ مه‌ را ل ھه‌ڤ بینه‌ کو د وێ دا پێ ته‌میزکرنا مه‌ ژ گونه‌ھان ئه‌م کار و عه‌مه‌لێن پاقژ بکین کو ببێ سه‌به‌بێ نێزیکیيا ته‌، دا تو مه‌ دوور بکی ژ کێماسيێن مه‌ يێن به‌رێ حه‌تا کو مه‌لائیکه‌ت ژ ئه‌شکالێن گوھداریيا مه پێڤه‌ نه‌ينن بال ته‌ و ھه‌ما وان تشتا ل به‌ر ته‌ حازر بکن کو دبن سه‌به‌بێ نێزیکیيا ته‌.

أَللّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هذَا الشَّهْرِ، وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فيهِ مِنِ ابْتِدائِهِ إِلى وَقْتِ فَنائِهِ، مِنْ مَلَك قَرَّبْتَهُ، أَوْ نَبِىٍّ أَرْسَلْتَهُ، أَوْ عَبْد صالِح اخْتَصَصْتَهُ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَأَهِّلْنا فيهِ لِما وَعَدْتَ أَوْلِياءَكَ مِنْ كَرامَتِكَ، وَأَوْجِبْ لَنا فيهِ ما أَوْجَبْتَ لاَِهْلِ الْمُبالَغَةِ في طاعَتِكَ، وَاجْعَلْنا في نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفيعَ الاَْعْلى بِرَحْمَتِكَ.

يا خودێ! ئه‌ز ژ ته‌ دخازم ب حه‌قێ ڤێ مه‌ھێ و ب حه‌قێ وا که‌سێن ژ ده‌سپێکێ حه‌تا ب ئاخرێ ده‌مێ خوه‌ ژ ته‌ را عباده‌ت کرین چ مه‌له‌کێن موقه‌رره‌ب و چ پێغه‌مبه‌رێن ھاتین ھنارتن و چ به‌نده‌يێن قه‌نج کو ته‌ ئه‌و ژ خوه‌ را خالص کرین کو تو صه‌له‌واتێ ل موحه‌ممه‌د و ئالێ وی ببارینی و مه‌ بکێ لايقێ وێ که‌ره‌م و ھێژانا خوه‌ کو ته‌ سووزا وێ دايه‌ وه‌لی و دووستێن خوه‌، وێ بده‌ مه‌ ئه‌وا ته‌ لازم کری ژ وان که‌سا را کو پر گوھداریيا ته‌ دکن، ب ره‌حمه‌تا خوه‌ مه‌ بێخه‌ ناڤ بڕ و کۆما لايقێ بلندترین مه‌رته‌به‌ و ده‌ره‌جێ دا.

أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَجَنِّبْنَا الإلْحادَ في تَوْحيدِكَ، وَالتَّقْصيرَ في تَمْجيدِكَ، وَالشَّكَّ في دينِكَ، والْعَمى عَنْ سَبيلِكَ، وَالإغْفالَ لِحُرْمَتِكَ، وَالإنْخِداعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ.

يا خودا، صه‌له‌واتێ ل موحه‌ممه‌د و ئالێ وی ببارینه‌ و مه‌ پاشدا بده‌ ژ خوه‌ھریيێ د ته‌وحیدا خوه‌ دا و ژ کێماسیيێ د مه‌زن راگرتنا خوه‌ دا و ژ شکێ د دینێ خوه‌ دا و ژ کووریتیيێ د رێکا خوه‌ دا و بێخه‌میيێ ده‌رحه‌ق حه‌رامێن خوه‌ دا و ژ خاپھانێ د به‌رابه‌رێ دوژمنێ ته‌ شه‌يطانێ ئاڤێتی دا.