سوره‌تێ ئالێ عمران، مه‌ده‌نی یه Ùˆ 200 ئایه‌تهبناڤێ خودایێ ره‌Øمه‌تا ÙˆÛŒ پر Ùˆ به‌رÙره‌ھـ. 1) ئه Ù„ÙØŒ لام، میم. 2) خودایه Ú©Ùˆ Ú† ئلاهـ خێنجی ÙˆÛŒ نینن؛ ساخ Ùˆ خوه را گره. 3) ئه‌ڤ کتێب Ú©Ùˆ راستده‌رێنێ ÙˆÛŽ یا لبه‌ر خوه یه ب Øه‌ق [Ùˆ Ù¾Ú† Ù¾Ú†] Ú˜ ته‌را هنارت Ùˆ ته‌ورات Ùˆ ئنجیل... 4) پێشیێ دا ژبوونا رێ راستکرنا خه‌لکێ رێکر Ùˆ Ùورقان [جداکه‌رێ Øه‌ق Ú˜ باطل] نازل کر. براستی که‌سێن ئایه‌تێن خودێ ئنکار کرین عه‌زابێ دژوار Ú˜ وانرا یه. Ùˆ خودێ شكه‌ستن‌ ژێرا نینه Ùˆ Øه‌ی٠هلده‌ره. 5) Øه‌قیقه‌ته، تشته‌ک نه د عه‌ردێ، نه د عه‌سمانادا Ú˜ خودێ خه‌٠نامینێ؛ 6) ئه‌و یێ وصایه Ú©Ùˆ چه‌وا بخازێ د ره‌Øما [دایکا] دا Ø´Ú©Ù„ ددێ هه‌وه. خێنجی ÙˆÛŒ Ú† ئلاه نینن، ئه‌وێ شکان ژێرا نه‌یی Ùˆ شه‌هره‌زا. 7) ئه‌وه یێ ئه‌ڤ کتێب (قرآن) Ú˜ ته‌را رێکر. هنه‌ک Ú˜ ÙˆÛŽØŒ ئایه‌تێن موØکه‌من ( ئه‌شکه‌ره Ùˆ رووناهی) ئه‌و کووکا (ئه‌ساس) کتێبێنه؛ Ùˆ هنه‌ک دی موته‌شابهن (چه‌ند‌ مه‌عنه‌ Ú˜ÛŽ دچن). ڤێجا ئه‌وێن خوه‌هری د دلێ واندا هه‌یی ژبوونا Ùتنه Ùˆ ته‌ئویلا ÙˆÛŽ (مه‌عنه‌کرنا لسه‌ر دلێ خوه) دکه‌ڤن په‌ی ÙˆÛŽ یا موته‌شابھـ Ú˜ ÙˆÛŽØŒ ØالØاله ته‌ئویلا ÙˆÛŽ که‌س Ú˜ خودێ Ù¾ÛŽÚ¤Ù‡ نزانی. Ùˆ ئه‌وێن د زانینێد‌ا پژهایین دبێژن: مه باوه‌ری Ù¾ÛŽ ئانیه، هه‌می Ù¾ÛŽÚ©Ú¤Ù‡ Ú˜ ئالیێ خویکه‌رێ مه‌ڤه ‌یه. Ùˆ خێنجی Ú˜ خوه‌ی دلا (عه‌قلمه‌ندا) Ù¾ÛŽ ناØه‌سن. 8) [عه‌قلمه‌ند: ] ئه‌ی خویکه‌رێ مه، پشتی Ú©Ùˆ ته ئه‌م هدایه‌ت کرین خوه‌هری یێ نه‌ئێخه دلێ مه Ùˆ Ú˜ ئالیێ خوه‌ڤه ره‌Øمه‌ته‌کی بده مه، براستی تو بخوه‌یی یێ دانکه‌ر؛ 9) ئه‌ی خوه‌یێ مه، براستی تو بخوه‌یی کوومکه‌رێ خه‌لکێ د رووژه‌کید‌ا Ú©Ùˆ Ú† Ø´Ú© تێدا نینه، موØه‌قه‌ق خودێ Ú˜ وه‌عدا خوه پاشدا ناچێ.
|