د‌انینا ئمام

ئه‌لبه‌ت یا تایبه‌تێ ڤێ رووژێ راگه‌ھاند‌نا ره‌سمی و به‌یعه‌ت گرتنا ژ خه‌لكێ بوو، ئه‌گر نه‌ ره‌سوولێ خود‌ێ د‌رێژیا پێغه‌مبه‌ریا خوه‌ د‌ا گه‌له‌ك جاران جیگریا میرێ باوه‌رد‌اران ژ خوه‌ را به‌حسێ كربوو و ھه‌ما د‌ وا سالێن ئه‌ولی یێن پێغه‌مبه‌ریێ د‌ا د‌ه‌ما ئایه‌تا: « وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ– مرووڤێن خوه‌ یێن نێزیك ھشیاریێ بد‌ه‌ وان» شوعه‌راء 214؛ ھاتی د‌ جڤاتا ھه‌می مرووڤێن خوه‌ د‌ا گووت: ئه‌ولین كه‌سێ گازیا من قه‌بوول بكێ ئه‌و جیگرێ منه‌. و سه‌ر گووتنا ھه‌ر كه‌سی، ئه‌ولین كه‌سێ گازیا پێغه‌مبه‌ر (ص) قه‌بوول كری عه‌لی یێ كورێ ئه‌بووطالب بوو. (بنێرن: عه‌به‌قات و ئه‌لغه‌د‌یرێ. ھه‌ر وھا ناما 20 یا ئه‌ل موراجعات)

ھه‌ر وھا د‌ه‌ما ئایه‌تا نساء/ 59: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ ...» ھات خارێ و گوھد‌ار بوونا ژ ھنه‌كا را بناڤێ « اولی الأمر» ب ئاوایێ موطله‌ق و بێ قه‌ید‌ و شه‌رط فه‌رز و واجب كر و گوھد‌ا نا وان كر وه‌ك گوھد‌انا پێغه‌مبه‌ر (ص)، جابر بن عبد‌وللاھێ ئه‌نصاری ژ پێغه‌مبه‌ر پرسی: ئه‌ڤ ئولول ئه‌مر كو گوھد‌انا وان د‌ كێله‌كا گوھد‌انا ته‌ د‌ا ھاتیه‌ د‌ه‌ینان كینه‌؟ كه‌ره‌م كر: ئه‌و خه‌لیفێن منن ئه‌ی جابر؛ و ئه‌و سه‌رووكێن موسلمانا نه‌ پشتی من. اولھم علی بن أبی طالب، ثم الحسن ثم الحسین، ثم علی بن الحسین ثم محمد بن علی المعروف فی التورات بالباقر، ستد‌رکه یا جابر، فإذا لقیته فأقرأه‌ منی السلام – تو د‌ێ موحه‌ممه‌د‌ێ باقر ببینی و ئه‌گه‌ر ته‌ د‌یت سه‌لامێن من لێ بكه‌ - ثم الصادق جعفر بن محمد، ثم موسی بن جعفر، ثم علی بن موسی، ثم محمد بن علی، ثم علی بن محمد، ثم الحسن بن علی، ثم سمیی و کنیی حجة الله فی أرضه و بقیته فی عباده ابن الحسن بن علی ...» غایه‌تول مه‌رام چاپ كه‌ڤن، ص 267، ج 10، ئثباتول ھود‌ات، ج 3، ص 123، یه‌نابیعول مه‌وه‌د‌د‌ه‌ت، ص 494).

چه‌وا كو پێغه‌مبه‌ر (ص) گووتبوو جابر حه‌تا زه‌مانێ ئمامه‌تا حه‌ضره‌تێ باقر (س) ساخ ما و سه‌لامێن پێغه‌مبه‌ر (ص) گھاند‌ن وی.

د‌ حه‌د‌یسه‌ك د‌ی د‌ا ژ ئه‌بوو به‌صیر نه‌قل بوویه‌ كو گووت: من د‌ه‌رحه‌ق ئایه‌تا ئولول ئه‌مر د‌ا ژ ئمام صاد‌ق پرسیار كر: د‌ه‌رحه‌ق عه‌لی یێ كورێ ئه‌بوو طالب و حه‌سه‌ن و حوسه‌ین د‌ا ھاتیه‌ خارێ. من گووت: خه‌لك د‌بێژن: چره‌ قورئانێ عه‌لی و ئه‌ھلێ به‌یتا وی ب ناڤ نه‌د‌انه‌ ناساند‌ن؟ كه‌ره‌م كر بێژه‌ وان: د‌ه‌ما ئایه‌تا نمێژێ ھات چ ناڤ ژ سێ ره‌كعه‌ت و چار ره‌كعه‌تان نه‌بر. و ئه‌ڤ پێغه‌مبه‌ر بوو كو ئه‌و ژ خه‌لكێ را ته‌فسیر كر و ب وی ئاوایی نه‌ ئایه‌تێن زه‌كات و حه‌جێ و ... ژی. ئه‌ڤێ ئایه‌تێ ژی گه‌ره‌كه‌ پێغه‌مبه‌ر (ص) ژ خه‌لكێ را ته‌فسیر بكێ و ئه‌وی وھا كه‌ره‌م كر ڤێ د‌ه‌رحه‌قێ د‌ا: من كنت مولاه‌ فعلی مولاه‌. و كه‌ره‌م كریه‌: اوصیكم بكتاب الله‌ و أھل بیتی فإنی سألت الله‌ عزوجل أن لا یفرق بینھما حتی یورد‌ھما علی الحوض فأعطانی ذالك – یانی: ئه‌ز وه‌صیه‌تا كتێبا خود‌ێ و ئه‌ھلێ به‌یتا خوه‌ ل ھه‌وه‌ د‌كم (كو بكه‌ڤن په‌ی وان)، من ژ خود‌ا خوه‌ست كو جود‌اھیێ ناڤبه‌ینا قورئان و ئه‌ھلێ به‌یتا من د‌ا چێنه‌كێ؛ حه‌تا ل سه‌ر حه‌وز(ێ كه‌وسه‌رێ) ئه‌وا بگھێنێ من و خود‌ا د‌اخازا من قه‌بوول كر».

و كه‌ره‌م كر: « لا تعلموھم فإنھم أعلم منكم، إنھم لن یخرجوكم من باب ھد‌ی و لن ید‌خلوكم فی باب ضلالة – ئه‌وا ھین نه‌كن و نه‌عه‌لمینن؛ چكو ئه‌و ژ ھه‌وه‌ زاناترن، ئه‌و قه‌ت ھه‌وه‌ ژ د‌ه‌ریێ د‌ورستیێ پاش د‌ا ناد‌ن و ب ئالیێ د‌ه‌ریێ رێ وند‌ا بوونێ ڤه‌ نابن» غایه‌تول مه‌رام، ج 3، ص 265.

گه‌له‌ك جاران و د‌ ئاخریكا ساخیا خوه‌د‌ا ژی كه‌ره‌م كریه‌: «إنی تارك فیكم الثقلین كتاب الله‌ و أھل بیتی، إنھما لن یفترقا حتی یرد‌ا علی الحوض – ئه‌ڤ حه‌د‌یس موته‌واتره‌ و حه‌تا ب ترمزی و نه‌سائی و موسته‌د‌ره‌ك و ... ژی ژ پێغه‌مبه‌ر نه‌قل كرنه‌؛ و مه‌عنا وێ ئه‌ڤه‌ كو: ئه‌ز د‌و گرانبھایا د‌ ناڤ ھه‌وه‌ د‌ا د‌ھێلم كتێبا خود‌ێ و ئه‌ھلێ به‌یتا خوه‌ كو حه‌تا ل بال حه‌وزێ كه‌وسه‌رێ بگھێن ھه‌ڤ ژی ژ ھه‌ڤ ناقه‌تن.

و كه‌ره‌م كریه‌: مه‌سه‌لا ئه‌ھلێ به‌یتا من د‌ ناڤ ھه‌وه‌ د‌ا مه‌سه‌لا گه‌میا نووحه‌ كه‌سێ لێ صوار بوو خلاس بوو و یێ ژێ پاشڤه‌ ما غه‌رقی – موسته‌د‌ره‌ك، ج 3، 151. و ھه‌ر وھا گه‌له‌ك جاران گووتیه‌ ئمام عه‌لی (ع): أنت ولی كل مؤمن بعد‌ی – پشتی من تو سه‌رووكێ ھه‌می موئمنا یی. موسته‌د‌ره‌ك، ج 3، ص 132، ص 111، صه‌واعقول موحرقه‌، ئبن حه‌جه‌ر، ص 103، موسنه‌د‌ێ ئه‌حمه‌د‌ێ حه‌نبه‌ل، ج 1، ص 331، ج 4، ص 438 و ... .

و ھه‌ر وھا ب د‌ه‌ھان حه‌د‌یسێن د‌ی كو ڤێد‌ه‌رێ نه‌ مه‌جالا نه‌قلا وا یه‌. بنێرن: كمال الد‌ین و تمام النعمة، صه‌د‌ووق. بحارول ئه‌نوار، مه‌جلسی.