نمێژ – الصَّلاةُ



كانَ عليُّ بنُ الحسينِ صلواتُ اللّه عليهِما إذا قامَ في الصَّلاةِ كأنّهُ ساقُ شَجرَةٍ لايَتَحَرَّكُ مِنهُ شَيءٌ إلاّ ماحَرَّكَهُ الرِّيحُ مِنهُ.

 

نمێژا مه‌قبوول

پێغه‌مبه‌ر (ص): ئه‌گه‌ر ھوون ھند‌ه‌ قه‌د‌ه‌ر نمێژ بكین كو ھوون ببن وه‌ك به‌ند‌كێ كه‌ڤانێ، و ھند‌ه‌ قه‌د‌ه‌ر رۆژیان بگرین كو ببن وه‌كی كه‌ڤانێ، خود‌ێ ژ ھه‌وه‌ قه‌بوول ناكێ ئلا پێ پاراستنێ.

لَو صَلَّيتُم حتّى تَكونُوا كالأوتارِ، وصُمتُم حتّى تَكُونُوا كالحَنايا، لَم يَقبَلِ اللّه‏ُ مِنكُم إلاّ بِوَرَعٍ.

پێغه‌مبه‌ر (ص): خود‌ێ ژ من را وه‌حی ھنارت كو ئه‌ی برایێ پێغه‌مبه‌ران و ئه‌ی برایێ طرسینه‌ران! قه‌ومێ خوه‌ بطرسێنه‌ كو نه‌چن ماله‌ك ژ مالێن من د‌ا ل حالێ كو عه‌ڤد‌ه‌كی من ل گه‌رد‌ه‌نا وان د‌ا حه‌قه‌ك ھه‌بێ، چكو براستی ئه‌ز ل وی مود‌ه‌تێ كو نمێژ د‌كن له‌عنه‌تێ ل وان د‌كم حه‌تا ئه‌وی حه‌قی ئه‌د‌ا بكن.

پێغه‌مبه‌ر (ص): براستی جارنان كه‌سه‌ك نمێژ د‌كێ، لێ شه‌ش یێكا وێ و به‌لكی د‌ه‌ھ یێكا وی زێرا نایێ نڤیسین، براستی ژ نمێژا ئنسانێ ئه‌وا كو ب فكر و مه‌لحه‌زه‌ ب جی ئانیی، تێ قه‌بوول كرن.

يُكتَبُ للعَبدِ مِن صلاتِهِ ما عَقَلَ مِنها.

پێغه‌مبه‌ر: د‌و ره‌كعه‌تێن سڤك د‌گه‌ل فكر كرنێ چێتره‌ ژ ھشیار مایینا شه‌ڤێ (ژ عباد‌ه‌ت را).

رَكعَتانِ خَفيفَتانِ في (ال ).ـتَفَكُّرِ خَيرٌ مِن قِيامِ لَيلةٍ.



back 1 2 3 4 5 6 7 next