ته‌وبه‌ و ل خوه‌ زڤرین

ته‌وبه‌ و ل خوه‌ زڤرین

وَكانَ مِنْ دُعائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الإعْتِرافِ وَطَلَبِ التَّوْبَةِ إِلَى اللّهِ تَعالى

ژ دوعايێن ویيه‌ سه‌لام لێ بن ده‌رحه‌ق ئقرار و خوه‌ستنا ته‌وبێ ژ خودايێ بلند

ئه‌ی خودايێ من! سێ تشت من پاشدا ددن کو ئه‌ز ژ ته‌ بخازم و تشته‌ک ژی من ژ خوه‌ستنێ را ھای ددێ؛ پاشڤه‌ده‌ر ئه‌ڤن کو: ده‌رحه‌ق ئه‌مرێ ته‌ دايی، من سستی کريه‌ و ئه‌ز له‌زکه‌تمه‌ ژ کرنا وێ يا ته‌ نه‌ھی ژێ کری را و کێماسی ژ من چێبويه‌ ده‌رحه‌ق وێ قه‌نجی و باشيا ته‌ ل من کری.

یا من ب ئاليێ خوه‌ستنا ژ ته‌ ڤه‌ ھاي ددێ و داژوو ژی ئه‌ڤه‌ کو تو خوه‌ي که‌ره‌می و دانێ دکی گه‌ل وی يێ ده‌رحه‌ق ته‌ دا خوه‌ش گومان بێ و به‌رێ خوه‌ بدێ ته‌، ما نه‌ ئه‌ڤه‌ کو ھه‌می قه‌نجیيێن ته‌ ژ که‌ره‌ما ته‌ يه‌ و تو بێي ژبه‌رڤه‌ نعمه‌تێ ددی و قه‌نجیيێ دکی.

ڤێجا ئه‌ی خودايێ من، ئھا ئه‌ڤه‌ ئه‌زێ فه‌رمانبه‌ر و شکه‌ستی ل به‌ر ده‌رگه‌ھێ مه‌زناھیيا ته‌ سه‌کنی مه‌؛ ئه‌زێ شه‌رمه‌زارێ ژارێ فه‌قیر؛ ئه‌زێ کو ئقرار دکم د ھه‌می حالان دا ئه‌ز ل بن قه‌نجیيا ته‌ دا بوومه‌ و فه‌رمانبه‌ریيا ژ قه‌نجیيا ته‌ ھه‌ما پێ ده‌ست کشاندنا ژ بێ ئه‌مریيا ته‌ يه.