د‌وعا ژ ھلگرێن عه‌رش را

و میکائیل، ئه‌وێ خوه‌ي قه‌در و قیمه‌ت ل بال ته‌؛ ئه‌وێ خوه‌يێ مه‌رته‌با بلند د گوھدا ته‌ دا.

و جبرائیل، ئه‌مینێ وه‌حيا ته‌، ئه‌وێ کو ئه‌ھلێ عه‌سمانێن ته‌ گوھدارێ وی نه‌، ئه‌وێ ل بال ته‌ ب قیمه‌ت و نێزیکێ ته‌. و ڕۆح، ئه‌وێ ل سه‌ر مه‌لائیکه‌تێن حوجوب (مه‌له‌کێن حوجوب ئه‌ون يێن مه‌ئموورێ کلیمه‌ و نوورا خه‌ف ژ عاله‌مێ). و ئه‌و ڕوحێ د ئه‌مر و فه‌رمانا ته‌ دا (ناڤێ مه‌لائیکه‌ته‌ک مه‌زنه‌ ژ عاله‌ما مه‌له‌کووت کو دائم گه‌ل پێغه‌مبه‌ر بویه‌)، ئه‌ی خودا، ڤێجا تو صه‌له‌واتان بده‌ سه‌ر وان و خێنجی ژ وان

کو د عه‌سمانێ ته‌ دا نه‌ و ئه‌مانه‌تدارێن پێغه‌مبه‌ريا ته‌ نه‌؛ و ئه‌وێن ژ کار ناکه‌ڤن و دائم د حالێ خه‌باتێ دا نه‌ و ژ کار ناوه‌ستن و سست نابن، شوونا ته‌سبیح گووتنێ دا خوه‌ست و ڤيان ئه‌وان ب خوه‌ڤه‌ مژوول ناکن، بێخه‌میيا ژ به‌ر غه‌فله‌تێ ئه‌وا پاشدا نادێ ژ مه‌زن راگرتنا ته‌، ئه‌وێن چاڤ نزم کو تیژ به‌رێ خوه‌ نادن، ئه‌وێن سه‌رێ وان به‌ر وان دا و ڤیيانا وان یا ل بال ته‌ یه‌، حه‌ریص و کولبوو نه‌ ژ وێ يێکێ را کو به‌حسا نعمه‌ت و قه‌نجیيێن ته‌ بکن، ل به‌رابه‌رێ مه‌زناھی و کبریيائا ته‌ دا شکه‌ستی نه‌؛ و ئه‌وێن ده‌ما دنێرن جه‌ھنه‌مێ کو ده‌نگێ پێتا خوه‌ ژ ئه‌ھلێ گونه‌ھان را بلند دکێ، دبێژن: تو دووری ژ کێماسیيان، مه‌ وه‌ک چه‌وا حه‌ق عباده‌تێ ته‌ نه‌کریه‌.

ڤێجا صه‌له‌واتێ بده‌ ھه‌ميان Ùˆ بده‌ رووحانیيان Ú˜ مه‌لائیکه‌تێن خوه‌، ئه‌وێن موقه‌رره‌بێ ده‌رگاھێ ته‌؛ Ùˆ ئه‌وێن زانینا غه‌یبێ دبن Ú˜ پێغه‌مه‌رێن ته‌ را Ùˆ ئه‌میندارێ وه‌حيا ته‌؛ Ùˆ بڕێن مه‌لائیکه‌تان Ú©Ùˆ تايبه‌تمه‌ندێن ته‌ نه‌ Ùˆ ته‌ ئه‌و Ú˜ خارن Ùˆ ڤه‌خارنێ بێ نیياز کرنه‌ Ùˆ شوونا ÙˆÛŽ دا ب ته‌قدیس Ùˆ پاکیگووتنا ته‌ ڤه‌ مژوولن، ته‌ ئه‌و ئ ناڤ ته‌به‌قێن عه‌سمانێ خوه‌ دا دانینه‌؛ Ùˆ ئه‌وێن Ú˜ جی ھاتنا فه‌رمانا ته‌ را Ù„ دوورو به‌رێ ÙˆÛŽ نه‌؛ Ùˆ مه‌ئموورێن بارانێ؛ Ùˆ فه‌رمانده‌رێن عه‌وران؛         

مِنْ سُكّانِ سَماواتِكَ، وَأَهْلِ الاَْمانَةِ عَلى رِسالاتِكَ، وَالَّذينَ لا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوب، وَلا إِعْياءٌ مِنْ لُغُوب، وَلا فُتُورٌ، وَلا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبيحِكَ الشَّهَواتُ، وَلا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلاتِ، الْخُشَّعُ الاَْبْصارِ فَلا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ، النَّواكِسُ الاَْذْقانِ الَّذينَ قَدْ طالَتْ رَغْبَتُهُمْ فيما لَدَيْكَ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلائِكَ، وَالْمُتَواضِـعُونَ دُونَ عَـظَمَتِكَ وَجَـلالِ كِبْرِيائِكَ، وَالَّذينَ يَقُولُونَ إِذا نَظَرُوا إِلى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ: سُبْحانَكَ ما عَبَدْناكَ حَقَّ عِبادَتِكَ.

فَصَلِّ عَلَيْهِمْ، وَعَلَى الرَّوْحانِيّينَ مِنْ مَلائِكَتِكَ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ، وَحُمّالِ الْغَيْبِ إِلى رُسُلِكَ، وَالْمُؤْتَمَنينَ عَلى وَحْيِكَ، وَقَبائِلِ الْمَلائِكَةِ الَّذينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، وَأَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ بِتَقْديسِكَ، وَأَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْباقِ سَماواتِكَ، وَالَّذينَ عَلى أَرْجائِها إِذا نَزَلَ الاَْمْرُ بِتَمامِ وَعْدِكَ، وَخُزّانِ الْمَطَرِ، وَزَواجِرِ السَّحابِ،

وَالَّذي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَإِذا سَبَحَتْ بِهِ حَفيفَةُ السَّحابِ الْتَمَعَتْ صَواعِقُ الْبُرُوقِ، وَمُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَالْهابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذا نَزَلَ، وَالْقُوّامِ عَلى خَزائِنِ الرِّياحِ، ÙˆÙŽ الْمُوَكَّلينَ بِالْجِبالِ فَلا تَزُولُ، وَالَّذينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثاقيلَ الْمِياهِ، وَكَيْلَ ما تَحْويهِ لَواعِجُ الاَْمْطارِ وَعَوالِجُها، وَرُسُلِكَ مِنَ الْمَلائِكَةِ إِلى أَهْلِ الاَْرْضِ بِمَكْرُوهِ ما يَنْزِلُ مِنَ الْبَلاءِ، وَمُحْبُوبِ الرَّخاءِ، وَالسَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ، وَالْحَفَظَةِ الْكِرامِ الْكاتِبينَ، وَمَلَكِ الْمَوْتِ وَأَعْوانِهِ، وَمُنْكَر وَنَكير وَرُومانَ فَتّانِ الْقُبُورِ، وَالطّائِفينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، وَمالِك، وَالْخَزَنَةِ، وَرِضْوانَ، وَسَدَنَةِ الْجِنانِ، وَالَّذينَ (لا يَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ)ØŒ وَالَّذينَ يَقُولُونَ (سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ)    

و ئه‌وێ ده‌نگێ ره‌عد و به‌رقان پێ قێرا وی تێ بھیستن و ده‌ما پێ وێ ھه‌يه‌جانا عه‌وران ده‌س مه‌له‌ڤانیا کر برووسک رووناھی ددێ؛ و مه‌له‌کێن ھه‌ڤرێ دگه‌ل به‌رف و ته‌یرووکێ و ئه‌وێن ده‌ما باران دبارێ دگه‌ل لبێن بارانێ تێن خارێ و ئه‌وێن ل سه‌ر خه‌زنێن بایێ ھاتین دانین و مه‌ئموورێن ل سه‌ر چیيان کو ژ جی نه‌چن و نه‌ھه‌رکن؛ و ئه‌وێن ته‌ ئاڤناسی ب ھێڤیا وان ڤه‌ ھشتی و پیڤه‌کا ناسین و زانینا بارانێن بۆش و ل په‌ي ھه‌ڤ دايی وان؛ و مه‌لائیکه‌تێن ئینه‌رێ به‌لايێن نه‌خوه‌ش و رحه‌تی و به‌رفره‌ھيا خوه‌شدڤێ ژ خه‌لکێ سه‌ر رویێ عه‌ردێ را؛ و نڤیسه‌رێن قه‌نجێن ھێژايی و پارێزه‌رێن بژاره‌یێن کو دنڤیسن؛ و مه‌لائیکه‌تێ مراندنێ و ئاریکارێن وی؛ و مونکه‌ر و نه‌کیر (مه‌ئموورێن پرسیارا مریيان د قه‌برێ دا)؛ و ڕۆمان (ناڤێ وی مه‌لائیکه‌تیيه‌ کو پێشیا مونکه‌ر و نه‌کیر ل بال مری حازر دبێ) جه‌ربانکارێ گۆڕران؛ و ئه‌وێن ل دوورا به‌يتول مه‌عموورێ دگه‌رن (به‌یتول مه‌عموور ئاڤاھیيه‌که‌ ل عه‌سمانا ل راسه‌رێ که‌عبێ)؛ و مالک (ناڤێ مه‌لائیکه‌تێ ل سه‌ر جه‌ھنه‌مێ يه‌) و مه‌ئموورێن ل سه‌ر جه‌ھنه‌مێ؛ و رضوان (ناڤێ مه‌لائیکه‌تێ کو بھشت ب ھێڤیا وی ڤه‌ یه‌) و خزمه‌تکارێن بھشتێ و ئه‌وێن: «نه‌گھداری ده‌رحه‌ق ده‌ستوورا خودا دا ژ وان چێنابێ و تشتا ئه‌مرێ وان پێ بێ کرن دکن» و ئه‌وێن ئبێژن: «ژ به‌ر صه‌برداریا ھه‌وه‌ ڤه‌ سه‌لام ل سه‌ر ھه‌وه‌ بێ، ڤێجا چ خوه‌ش جھه‌»

و زه‌بانیيه‌ (مه‌لائیکه‌تێن مه‌ئموورێ جه‌ھنه‌مێ، ب ڤی ناڤی ناڤ بوونه‌ چکو جه‌ھنه‌میيان ب ئاليێ جه‌ھنه‌مێ ڤه‌ داژوون) ئه‌وێن ده‌ما ژ وان را تێ گووتن: «ئه‌وی بگرن و زنجیر بکن و د په‌ي را باڤێژن ناڤ ئاگر» ھه‌م د جی دا و ب له‌ز ئه‌وی دگرن و موھله‌تێ نادنێ؛ و ئه‌وێ مه‌ ناڤ ژێ نه‌بری و ئه‌م نزانن کو ل بال ته‌ د چ مه‌رته‌بێ دا یه‌ و ته‌ ئه‌و کریه‌ مه‌ئموورێ چ کاری؛ و ئه‌وێن ناڤ ھه‌وا و عه‌رد و ئاڤێ دا و ئه‌وێن ل سه‌ر مه‌غلووق، ڤێجا تو صه‌له‌واتێ بده‌ وان وێ رووژێ کو تو ھه‌ر که‌سی تینی د حاله‌کی دا کو ئاژووک و شاھده‌ک د گه‌له‌.

دوروود و صه‌له‌واتان بشینه‌ سه‌ر وان، صه‌له‌واته‌ک وه‌ره‌نگ کو سه‌ر ھێژان و به‌رکه‌تنا وان و ل سه‌ر پاکی و پاقژيا وان ڤه‌ زێده‌ ببێ.

یا ئلاھی! ده‌ما ته‌ دوروود و صه‌له‌وات ژ مه‌لائیکه‌ت و ھنارتیيێن خوه‌ را شاندن و ته‌ ئه‌و پێ حه‌ساندن کو مه‌ ژی دوروود و صه‌له‌وات ژ وان را رێکرنه‌، ڤێجا دوروود و صه‌له‌واتێ بده‌ سه‌ر مه‌ ژی ژ به‌ر کو ته‌ کارین دا مه‌ حه‌تا ئه‌م ده‌رحه‌ق وان دا خوه‌ش و باش خه‌به‌ر بدین، ھه‌ما براستی دانکه‌ر و ئه‌ھلێ که‌ره‌مێ يی.

وَالزَّبانِيَةِ الَّذينَ إِذا قِيلَ لَهُمْ: (خُذُوهُ فَغُلُّوهُ * ثُمَّ الْجَحيمَ صَلُّوهُ)، ابْتَدَرُوهُ سِراعاً وَلَمْ يُنْظِرُوهُ، وَمَنْ أَوْهَمْنا ذِكْرَهُ، وَلَمْ نَعْلَمْ مَكانَهُ مِنْكَ، وَبِأَىِّ أَمْر وَكَّلْتَهُ، وَسُكّانِ الْهَواءِ وَالاَْرْضِ وَ الْماءِ، وَمَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَـلْـقِ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ تَأْتي كُلُّ نَفْس مَعَها سائِقٌ وَشَهيـدٌ.

وَصَلِّ عَلَيْهِمْ صَـلاةً تَزيدُهُـمْ كَـرامَةً عَلى كَـرامَتِهِمْ، وَ طَهـارَةً عَلـى طَهـارَتِهِـمْ.

أَللّهُمَّ وَإِذا صَلَّيْتَ عَلى مَلائِكَتِكَ وَرُسُلِكَ، وَبَلَّغْتَهُمْ صَلاتَنا عَلَيْهِمْ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ بِما فَتَحْتَ لَنا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فيهِمْ، إِنَّكَ جَوادٌ كَـريمٌ.