به حسا خێر و فه یدێن سه را دانێ



بناڤێ خودایێ لا یه زال و هه ر هه یی

سه را دان ل فه رهه نگا دینی دا تشته کی گه له ک به رکه تیه و ل کتێبا دا ل بن ناڤێ «زیاره ت کرنا باوه ردارا» دا ل سه ر ڤێ مه سه لێ هاتیه ئاخفتن.

سه رادان و دیدار رحێ مروڤان طه ر و تازه و گه ش و خوه ش دکت، نه خاصما ده ما ل ڤان دیدار و سه ردانا دا گوتنێن ل سه ر دلان بێن گوتن و هه ر وها بیرمانینێن شیرین و هه ڤ دلی یان ژ بونا راکرنا گیر و گرفتان به حس بێ کرن.

زیاره تا خویشک و برایێن دینی و سه رادانا وان ژ ئالیێ ئه ولیایێن دین ڤه هاتیه ته نبی کرن، دا کو پێوه ند و گرێدانا ل ناڤ به ینا ته ک ته کێ ئومه تێ قه وی و قاییمتر ببت، ئه ڤ زیاره ت، هه م حه ژیکرنێ زێده دکت و هه م نه رحه تی و کین و نه خوه شیا ژ به ین دبت و هه م

ژی ئه گه را رازی بینا خودا و پیغه مبه ری وی دبت. چ کاری قه نج ژ ڤی باشتر هه یه؟

گه له ک ل جی دا یه کو ئه ڤ سه ردان و زیاره ت کرن ژ بونا خودا و ب ئامانجا عه مه ل کرنا ب سونه ته ک دینی خالصانه پێک بێت، نه ژ به ر هه ده فێن مادی و ژ بونا مه یل و خوه سته یێن دونیه وی.

جار هه یه هات Ùˆ چون شونا فه یدێ،  Ø²Ù‡ ره رێ بگهینت مروڤ، Ùˆ ده ستهاته Ú© خێنجی گونه هان پیڤه نه یێت، مروڤێ هشیار وها Ú˜ خوه هه یی دخه بتن Ú©Ùˆ Ú˜ سه ردانا به هره Ùˆ ئستفاده یه Ú© مه عنه ÙˆÛŒ ببن Ùˆ وه ختێ خوه بێ چنه ده رباز نه Ú©Ù†.

ئمامێ شه شێ یێ ئه هلێ به یتێ، حه زره تێ صادق سه لامێن خودا ل سه ر بن ل گوتنه ک یا خوه دا که ره م دکێ:

«هات و چون و سه رادانێ بکن لێبه لێ ل وان زیاره ت و جڤاتا دا به حسا کار و بارێن مه بکن و وان مه سه لان ساخڤه بکن». ما گه لو کار و بارێن ئه ولیایێن دین خێنجی دورست کرنا بیر و باوه را و پێک ئانینا کارین قه نج و باش چێدبت تشته ک دی بت؟

مه شوه ره ت، هه ڤ دلی، هه ڤ ده ردی و ئاریکاری کرن بو حه ل کرنا موشکل و راکرنا گیر و گرفتان هنه ک ژ فه یدێن زیاره ت کرن و سه رادانێ یه، و ته یبیرا ئاریکاری یا ژ بونا موحتاجا را ئالیه ک دی یێ مه سه لێ یه.



1