رِۆڵی خه‌دیجه‌



رِۆڵی خه‌دیجه‌

له‌ ده‌ستدانی ئه‌و دو كه‌سایه‌تیه‌ مه‌زنه‌ سروشتی بوو، كه‌ كارتێكردنێكی خراپی كرده‌ سه‌ر، ئه‌گه‌رچی خه‌دیجه‌ له‌ ئاستی شاردا رِۆڵی پشتیوانی كردنی ئه‌بوتالیبی نه‌بوو، به‌ڵام له‌ناو ماڵدا نه‌ك ته‌نیا هاوسه‌ری میهره‌بان و فیداكار و دڵسۆز بۆ پێغه‌مبه‌ربوو، به‌ڵكو پشتیوان و دۆستی رِاستین بۆ ئیسلام بوو، مایه‌ی دڵا گه‌رمی و، ئارامی پێغه‌مبه‌ر بوو، له‌ به‌رانبه‌ر هه‌موو پاڵه‌په‌ستۆكانی ده‌ره‌وه‌.[1]پێغه‌مبه‌ر تا دوایی ته‌مه‌نی یادی خه‌دیجه‌ی به‌خێر ئه‌كرد، [2] پێشگامی ئه‌و بۆ ئیسلام وه‌ رِه‌نج و زه‌حمه‌ت كێشانی له‌و رِێگایه‌دا له‌ بیر نه‌ئه‌كرد، رِۆژێكیان به‌عائیشه‌ی فه‌رموو، "خوا هاوسه‌رێك له‌ خه‌دیجه‌ باشتری به‌من نه‌داوه‌، كاتێ كه‌ هه‌موو، خه‌ڵك كافر بوون، ئه‌و باوه‌رِی به‌من هێنابوو، وه‌ كاتێ منیان به‌ درۆزن ئه‌زانی ئه‌و منی به‌رِاستگو زانی ، وه‌ كاتێ منیان گه‌مارۆی ئابووری دابوو، ئه‌و ماڵ و سه‌روه‌تی بۆم خه‌رج كرد، وه‌ خوا مناڵه‌كانی منی له‌ زگی ئه‌و دانا [3].

 



[1] ـ "وكانت وزیره‌ صدق على الاسلام وكان یسكن الیها" ابن اسحاق المصدر السابق ص243، ابن هشام السیرة النبویه‌ ص57.

[2] ـ امیر مُهنا الخیامی زوجات النبی واولاده ص62ـ63، ابن بشر الدولابی، الذریه‌ الطاهره‌، ص63 ـ 64.

[3] ـ ابن عبدالبر الاستیعاب وه‌رگێراوه‌ له‌ كتێبی الاصابه‌ ج4، ص287، دلابی المصدر السابق ص51.