دوعا ده‌مێ نه‌خوه‌شيێ

دوعا ده‌مێ نه‌خوه‌شيێ

وَكانَ مِنْ دُعائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ إِذْا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيَّةٌ.

ژ دوعايێن ویيه‌ سه‌لام لێ بن ده‌ما نه‌ساخ دبويا ئان نه‌رحه‌تی و نه‌خوه‌شی و به‌لايه‌ک سه‌ر دا بھاتا

ئلاھی حه‌مد ژ ته‌ را ژ به‌ر سه‌لامه‌تیيا به‌ده‌نێ کو ئه‌ز تێخم کار و سپاس ژ ته‌را ژ به‌ر وێ نه‌خوه‌شيا ته‌ د که‌لاشێ من دا چێکری، ڤێجا ئه‌ی ئلاھی ئه‌ز نزانم د کیژان ژ ڤان ھه‌ر دوو حالان دا حه‌ق ئه‌وه‌ کو ئه‌ز پتر شوکرێ ته‌ بدم؟ د کیژان يێک ژ ڤان ھه‌ر دوو ده‌مان دا ئه‌ز حه‌مد و سپاسیيا ته‌ بکم؟ گه‌لو د ده‌مێ سه‌لامه‌تيێ دا کو ته‌ رزقێ پاقژ و پاک دا من و ل من گڤراند و پێ وێ ته‌ ئه‌ز شداندم ژ په‌يکه‌تنا رازیبوون و که‌ره‌ما خوه‌ را، دگه‌ل وێ ژی ته‌ ئه‌ز خۆڕت کرم و تاعه‌ت و عباده‌تێ خوه‌ ژ من را لھه‌ڤ ئانی؟ ئان ده‌مێ نه‌خوه‌شيێ کو پێ وێ ته‌ ئه‌ز ژ گونه‌ھان شووشتم و ب قه‌نجیيان خه‌لات کرم؟ ئه‌و نه‌خوه‌شیيا بويی سه‌به‌بێ سڤکيا بارێ گرانێ خرابیيێن ل سه‌ر پشتا من؛ و ئه‌ز پاقژ و دوور کریم ژ داکه‌تنا ناڤ پیساتیيان و بويی ھشياری ژ ته‌وبه‌کرنێ را و نعمه‌تێن پێشدا ئانيین بیر دا پێ وێ گونه‌ھ پووچ ببن و ژ ناڤ بچن؛ دگه‌ل ڤێ يێکێ ڤێجا عه‌مه‌ل و کارێن باش و پاقژ يێن دوو مه‌لائیکه‌تێن نڤیسه‌ر ژ من را نڤیسيین، کو نه‌ دل پێڤه‌ مژوول بويه‌، نه‌ ب زمان ھاتیيه‌ گووتن و نه‌ ژی ئه‌ندامێن به‌ده‌نێ ئه‌و ب جی ئانینه‌، ئه‌ڤ ھه‌می ژ که‌ره‌م و قه‌نجیيا ته‌يه‌ ل سه‌ر من.

يا خودا، نخوه‌ ڤێجا تو صه‌له‌واتێ ل موحه‌ممه‌د و ئالێ وی ببارینه‌ و ئه‌وێ ل من خوه‌ش بینه‌ يا تو ژ من را پێ رازی بويی و ژ من را سڤک بکه‌ وێ يا ته‌ سه‌ر من دا ئانيی و من ژ قرێژا بووريی پاقژ بکه‌ و خرابیيا من پێشدا کری ژ من بشوو و شیرانیيا دوورکه‌تنا ژ نه‌خوه‌شيێ سه‌ر من دا بده‌ و خوه‌شیيا سه‌لامه‌تیيێ بده‌ من و رێکا ده‌رکه‌تنا من ژ نه‌خوه‌شيێ ب ئاليێ عه‌فووکرنا خوه‌ ڤه‌ ڤه‌که‌ و که‌تنا من بگوھێزه‌ ب لێبوورینا خوه‌ و ژ من را رحه‌تیيێ ده‌ينه‌ شوونا گیرو گرفتان و پێ سه‌لامه‌تیيا ژ دژواریيان به‌رفره‌ھيێ ژ من را چێکه‌، ھه‌ما براستی تو ئه‌وی يێ پێ قه‌نجیيێ که‌ره‌مێ دکی و پر خوه‌شیيان ددی و خوه‌يکه‌ره‌مێ دانکه‌ری و خوه‌يێ مه‌زناھی و ھێژانا يی.